حسام دانشگری

رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی است که از جنبه بسیار جالبی از فیزیولوژی انسان یعنی کتوز سود می برد.کتوز یک وضعیت متابولیک است که هنگامی که کربوهیدرات ها را در چنین مقادیر کم مصرف می کنیم رخ می دهد اکسیداسیون اسیدهای چرب به منبع اصلی سوخت تبدیل می شوند.هنگامی که اکسیداسیون اسیدهای چرب به نقطه خاصی برسد و در دسترس بودن کربوهیدرات ها به اندازه کافی کم است ، بدن شروع به تولید کتون می کند.این اجسام کتون پس از آن ترجیحاً در بافتهای خاص به ویژه مغز استفاده می شوند.رژیم کتوژنیک به ما امکان زنده ماندن بدون مصرف مواد غذایی یا کربوهیدراتهای بسیار کم (تقریباً صفر) را برای مدت طولانی ادامه می دهد.از دیدگاه تکاملی ، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی ، به نظر می رسد کتوز یک استراتژی / مکانیسم بقا است.برای اهداف رژیم کتوژنیک به عنوان یک ابزار از بین رفتن چربی ، یک نقطه کانونی رژیم های کتوژنیک این است که به ما امکان می دهد برای مدت طولانی زندگی کنیم و تقریباً بدون مصرف کربوهیدرات و به لحاظ نظری سطح انسولین نسبت به حد معمول زندگی کنیم.همانطور که فرض شده است که انسولین با تنظیم ذخیره سازی چربی در ترکیب بدن نقش دارد ، این یکی از نکات کلیدی است که رژیم کتوژنیک برای به دست آوردن آن سود می کند.تاریخچه رژیم کتوتاریخچه رژیم کتوژنیک بسیار جالب است. برخلاف بیشتر رژیمهای غذایی دیگر که از محافل بهداشت و تناسب اندام یا کتابهای متنی محبوب ناشی شده اند ، رژیم کتوژنیک به احتمال زیاد از حوزه پزشکی ناشی می شود.رژیم کتوژنیک در ابتدا برای کنترل تشنج در کودکان مبتلا به صرع مورد استفاده قرار گرفت زیرا متابولیسم مغز می تواند "به طور مساوی" تر بودن شرایط کتوز در بعضی شرایط تنظیم شود.با گذشت سالها ، این امر توسط جریان اصلی اتخاذ شده و به عنوان یک رژیم غذایی برای کاهش چربی مورد استفاده قرار می گیرد

نمای کلی اجزاء و اصول اصلی رژیم کتوکتوز ناشی از کمبود کربوهیدراتهای رژیمی و کاهش پروتئین رژیم غذایی همراه با مصرف ناشتا یا مصرف چربی در رژیم غذایی است.هنگامی که متابولیسم چربی به سطحی برسد که بسترهای اصلی چرخه Krebs تخلیه شوند (یعنی اکالوواستات) ، بدن ، به طور خاص کبد ، تولید اجسام کتون (بتا-هیدروکسی بوتیرات ، استئو استات و استون) را شروع می کند و سپس به یک منبع سوخت قابل توجه تبدیل می شود. برای انتخاب بافت در بدن (به عنوان مثال قلب و مغز).کتوژنیک در مقابل کربوهیدرات کمرژیم کم کربوهیدرات مبتنی بر همان ایده اساسی رژیم کتوژنیک است: مصرف کربوهیدرات را کاهش دهید تا کالری دریافتی و کاهش انسولین را کاهش دهید. در حالی که آنها تحت همان فرض عمل می کنند ، از نظر فیزیولوژیکی بسیار متفاوت هستند ، به ویژه در تأثیر آنها بر روی کتون های خون.در طی رژیم های کم کربوهیدرات کتون در خون تا حد قابل توجهی تجمع نمی یابد ، این نوع بسترهای مورد استفاده در بافت های کلیدی مانند مغز و قلب را تغییر می دهد. احتمالاً می توان چنین استدلال کرد که اگر کم کربوهیدرات بخورید ، احتمالاً باید به کتوژنیک بروید تا به بافت ها کمک کند. با این حال ، هنوز هم مورد بحث است.در مورد کتواسیدوز چیست؟رژیم کتوژنیک از نظر کتواسیدوز دیابتی تفاوت زیادی دارد ، در درجه اول از نظر داشتن انسولین کم (رژیم کتوژنیک) کاملاً متفاوت از هیچ انسولین (کتو اسیدوز دیابتی) است.در کتواسیدوز دیابتی ، انسولین برای تنظیم کتوژنز وجود ندارد. در زیر میزان کتون های خون مربوط به سطح "طبیعی" ، کتوز تغذیه ای و کتواسیدوز دیابتی وجود دارد:سطح کتون معمولی = 0.0 -0.5 mmol / Lسطوح کتونوز کتوز تغذیه ای = 0/5 - 3/0 مول / لیترKetoacidosis دیابتی => 5.0 mmol / L با قند خون بالا و عدم انسولینچگونه در کتوز بمانیم برای ورود و ماندن در کتوز ، کربوهیدرات رژیم غذایی باید کمتر از یک آستانه مشخص باقی بماند. این آستانه در افراد مختلف متفاوت است ، اما یک راهنمای خوب برای اکثر افراد بین 5 تا 15٪ کل کالری دریافتی روزانه باید به عنوان نقطه شروع باشد.به طور معمول چک کردن میزان کتون می تواند به هر فرد کمک کند دامنه دریافتی خود را که به آنها اجازه می دهد در کتوز بمانند ، پیدا کند.

مصرف پروتئین نیز برای ماندن در حالت کتوژنیک باید کم باشد. مصرف پروتئین در مقادیر مشخص گلوکوژنیک است ، به این معنی که می تواند گلوکز شما را از سوخت استفاده کند. این می تواند بدن شما را از کتوز خارج کند.از نظر عملی ، مصرف پروتئین در حدود 15٪ از کل  کالری روزانه شما می تواند به اندازه کافی باشد تا رژیم کتوژنیک خود را غیر کتوژنیک کنید.زمان بندی غذا، رژیم کتوژنیک به صراحت زمان مشخص وعده های غذایی را تعیین نمی کند و همچنین فراوانی وعده غذایی را مشخص نمی کند. با این حال ، از آنجا که نگه داشتن کتوز در هنگام روزه گرفتن اغلب آسانتر است ، بسیاری از افراد رژیم های غذایی کتوژنیک را با انواع روزه ها ، که معمولاً روزه های متناوب هستند ، ترکیب می کنند.گفته می شود ، اگر از رژیم غذایی بسیار چربی ، پروتئین کم ، رژیم کم کربوهیدرات بسیار کم استفاده کنید ، می توان کتوز را به طور مرتب در خوردن حفظ کرد.محدودیت ها / محدودیت هارژیم کتوژنیک به صراحت هیچ غذایی یا گروههای غذایی را محدود نمی کند ، اما با توجه به نوع غذای مورد نیاز ماکرو مغذی ، اغلب گروه های زیادی از مواد غذایی را به طور طبیعی محدود می کند.از آنجایی که میزان مصرف کربوهیدرات بین 0 تا 15 درصد از مصرف انرژی روزانه باید نگه داشته شود ، غذاهایی مانند برنج ، سیب زمینی ، نان ، ماکارونی ، میوه و سایر غذاهای غنی از کربوهیدرات از لحاظ عملی در رژیم غذایی فرد غیرممکن می شوند ، مگر اینکه در مقادیر بسیار کمی باشد. علاوه بر این ، پروتئین نیز باید نسبتاً کم نگه داشته شود ، بین 5-15٪ از انرژی روزانه برای اینکه در کتوز بماند.آیا این شامل مراحل است؟رژیم کتوژنیک فازهایی را که به طور معمول تجویز و دنبال می شود ، شامل نمی شود.برخی از افراد رژیم کتوژنیک چرخه ای را اتخاذ می کنند که در آن از رژیم کتوژنیک استفاده می کنند و به مدت 4 تا 5 روز در کتوز می مانند و سپس از کربوهیدرات خودداری می کنند.چه کسی مناسب برای آن است؟رژیم کتوژنیک برای افرادی که از ردیابی کالری لذت نمی برند ، به بهترین وجه مناسب است ، به خاطر داشته باشید که محدودیتی در نوع غذاهایی که می خورید ، و ورزشکارانی سطح بالا نیست.افرادی که اهداف از دست دادن سریع چربی دارند (به عنوان مثال رقبا در شکل رقبای آماده شدن برای نمایش) می توانند با تغییراتی جزئی در رژیم کتوژنیک ، موفقیت داشته باشند.

دنبال کردن چقدر آسان است؟این سؤال که پرسیدن رژیم کتوژنیک چقدر آسان است مانند این است که بپرسید مردم در شکرگذاری به چه کسی رای داده اند. جوابهایی را خواهید گرفت که از هر دو طرف با اشتیاق به شما منتقل می شود. بعضی ها می گویند پیروی از آن واقعاً دشوار است و عده ای نیز گفتند این ساده ترین رژیم غذایی در جهان است.وقتی در ادبیات علمی به میزان پایبندی به رژیم کتوژنیک نگاه می کنید ، به نظر می رسد پیروی از رژیم کتوژنیک خیلی بدتر از سایر چارچوبهای رژیمی 7 ، 8 ، 9 نیست.چندین جنبه وجود دارد که می تواند پیروی از آن را دشوار کند. اولین مرحله "مرحله سازگاری" است. بسیاری از افراد "آنفولانزای کم کربن" را گزارش می دهند که بدن آنها از اتکا به کربوهیدرات ها و اسیدهای چرب برای انرژی به متابولیسم مبتنی بر کتون در حال انتقال است ، این اغلب منجر به بی حسی و گاهی حتی علائم مانند آنفولانزا در بعضی از افراد می شود.دوم این که ، برای ماندن در کتوز افراد باید پروتئین و کربوهیدرات رژیم غذایی خود را به میزان نسبتاً کم حفظ کنند ، تغییر انتخاب مواد غذایی به این حالت افراطی می تواند برای بعضی از افراد دشوار باشد. از طرف دیگر ، عدم شمارش کالری و توانایی در خوردن ad-libitum و موفقیت برای تعداد زیادی از افراد ، این رژیم را به یک انتخاب جذاب تبدیل کرده است.اعتقاد اصلی رژیم غذایی پشتاعتقاد اصلی رژیم غذایی کتوژنیک این است که جنبه جالبی از فیزیولوژی انسان را از بین می برد و به ما امکان می دهد برای مدت زمان طولانی در مصرف کربوهیدرات های بسیار کم زندگی کنیم.اعتقاد بر این است که به ما امکان می دهد سطح پایین تر انسولین را حفظ کنیم ، که ممکن است به افزایش چربی کمک کند.مطالعات علمی و تفسیر داده هااز بین تمام رژیم های غذایی موجود در آنجا ، شاید فقط رژیم مدیترانه ای مطالعات علمی بیشتری در مورد آن انجام دهد. جستجوی عمومی برای اصطلاح "رژیم کتوژنیک" مراجع مربوط به سال 1913 را نشان می دهد ، و نشانگر علاقه قابل توجهی به موضوع است.چندین زمینه اصلی در مورد رژیم غذایی کتوژنیک و فواید آن در کاهش وزن ، صرع ، سرطان و اخیراً عملکرد انسان وجود دارد.کاهش چربیدر حالی که سابقه طولانی در رژیم های کتوژنیک در مورد کاهش چربی وجود دارد ، زیرا پیشنهاد شده است که سرکوب سیگنالینگ انسولین با از بین بردن کربوهیدرات های رژیم غذایی باعث بهبود چربی می شودبرای چندین دهه این مطالعات کنترل کافی را برای از بین بردن مفاهیم کلیدی مانند کل کالری دریافتی فراهم نکردند. فقط اخیراً مطالعاتی را مشاهده کرده ایم که دارای سطح کافی و کافی برای کنترل داده های سخت برای پاسخ به این سوال هستند.یک مطالعه به افراد یا رژیم غذایی کربوهیدرات محدود یا رژیم محدود کننده چربی را به مدت 6 روز پس از 5 روز در رژیم غذایی پایه 1 تغذیه می کند. این مطالعه نشان داد که کاهش مصرف کربوهیدرات باعث افزایش اکسیداسیون اسیدهای چرب و کاهش اکسیداسیون کربوهیدرات ها می شود ، یک یافته مورد انتظار از آنجایی که بدن معمولاً با سوختی که داده می شود سازگار است.

جالب اینجاست که کاهش چربی منجر به از بین رفتن چربی بدن نسبت به گروه محدود کربوهیدرات ها شد. نتیجه گیری اصلی از این مطالعه این بود که افزایش اکسیداسیون اسیدهای چرب به دلیل خوردن چربی بیشتر لزوماً منجر به از دست دادن چربی بیشتر نمی شود ، در حقیقت ممکن است برعکس باشد. بنابراین احتمال مصرف چربی برای سوزاندن چربی بهترین روش برای از بین رفتن چربی نیست.مطالعه دوم یکی از دقیق ترین و برنامه ریزی شده ترین مطالعات رژیم غذایی است که تاکنون در دنیای تغذیه انجام شده است ، خصوصاً در مورد رژیم کتوژنیک 2. در این مطالعه ، افراد دارای اضافه وزن یا افراد چاق در بخشهای متابولیک پذیرفته شده اند (در اصل در یک آزمایش آزمایش شده بودند) ، می توانند رژیم غذایی محدود شده با کالری طبیعی یا رژیم کتوژنیک مصرف کنند.وقتی همه چیز گفته شد و تمام شد ، شرکت کنندگان در مدت زمان 15 روز (حدود 1 پوند) رژیم غذایی با کربوهیدرات بالاتر از رژیم غذایی کتوژنیک (حدود 0/5 پوند) چربی بدن را از دست دادند.این دو مطالعه نشان می دهد که به نظر نمی رسد که برخی از مزایای مخفی پنهان سوخت و ساز بدن رژیم کتوژنیک باشد. اکنون این بدان معنا نیست که نمی تواند یک ابزار مؤثر باشد ، زیرا مطالعات زیادی وجود دارد که نشان می دهد رژیم کتوژنیک به عنوان یک ابزار کاهش چربی بسیار موفقیت آمیز است ، به ویژه با داشتن راهی برای کنترل آسان کالری دریافتی.کارایییکی از مناطق بسیار داغ درباره رژیم کتوژنیک تأثیر آن بر عملکرد است. مطالعات متعددی در مورد موضوع انجام شده است و گذراندن جزئیات آن به ما کمک می کند تا مزایا و مضرات استفاده از این رژیم را بدانیم

همان موضوع کاهش وزن ، به طور معمول به دلیل کاهش خود به خود در جذب کالری و بهبودی در عملکرد در چندین مطالعه دیگر مشاهده نشده است.اطلاعات مهم دیگر این است که بیوپسی های عضلانی از مطالعات نشان داده اند که رژیم کتو ، گلیکوژن ماهیچه ها را تقریباً به نیمی از نرمال کاهش می دهد. این تنها کافی است تا نشان دهد عملکرد پر فشار ممکن است مختل شود.نتیجهرژیم کتوژنیک ، رژیم غذایی ابزاری است و می توان از آن به طور مناسب یا نامناسب استفاده کرد. اگر یک پزشک هستید دامنه و شرایطی را که باید و نباید از این ابزار استفاده می کنید ، بدانید.چندین مطالعه وجود دارد که نشان می دهد رژیم های کتوژنیک برای کاهش وزن کار می کنند ، اما ممکن است در مقایسه با سایر رویه های غذایی که کالری و پروتئین را کنترل می کنند ، هیچ ویژگی جادویی نداشته باشد.علاوه بر این ، به نظر می رسد که رژیم های کتوژنیک در ورزشکاران کم فشار یا افرادی که کمتر فعال هستند و هیچ آسیبی به عملکرد آنها نمی رسد قابل استفاده است. با این وجود ، ورزشکاران با شدت بالا ، به دنبال رژیم غذایی کتوژنیک ، کاهش عملکرد و ریکاوری را مشاهده می کنند..

………………………………………………………………………………………

تهیه و ترجمه:حسام دانشگری محقق علوم بدنسازی

.muscleandstrength.